Bemorimning
onasi telefon qildilar. “Iltimos bir kelib keting”. Oyog’imni qo‘limga olib
yugurdim. Shifokorlar uyiga ruxsat
berishibdi, “odatiy hol, dorilarini davomiy iste’mol qilsin” deya… Shundoq uyiga kirishim bilan qorinchasi
shishgan, qovoqlari osilgan ammo yuzlarida beg’uborlik, issiq istara mavjud bo‘lgan
7 yoshli qizaloq “Ana opajonim keldilar, ana” deya quvonib ketdi. O‘rnidan
turishga harakat qilar, madori yetmasdi. Boriboq qo‘llarini ushladim…
Yuzlarimni silab “opajon katta bo‘lsam manam sizga o‘xshab mehribon, chiroylii qiz bo‘laman
” deydi… “Sen mendan ham yaxshi bo‘lasan”
deyman ko‘zlaridan o‘pib.
Ikki xafta oldin shifokorlar “qizingizga
psixolog yollang” deyishganda moddiy ahvoli sabab yollay olmagan o‘ychan ona
bilan tanishib qoldim. Hali shogirdman.
Shu sabab eplolmayman deb o‘yladim ammo O‘ZI yordamchim bo‘lishiga qattiq
ishonib qizaloq bilan ishlay boshlagan edim.
Sentyabrda
kiygan maktab formachasi aprelda kalta bo‘lib qolgani, moddiy yetishmovchilik
tufayli uzunrog’idan olib berolmaganda tizzalarini quchoqlab “tizzalarim
ochilib qoldi, uyalib ketayabman onajon” deb yig’lagan qizaloq, umidlari
osmoncha bo‘lgan, tabiatni, qushlarni, gullarni yaxshi ko‘rgan, umrining ko‘p
qismini shifoxononaning devorlariga qarab o‘tkazgan bolakay, onasining doriga
puli yetmay qolganini bilib joni og’risida sezdirmaslikka uringan go‘dak, bu
hayotni tark etishga ko‘zi qiymayotgan tirik jon…
O‘zidan, umridan
norozi, “Nega ammamni o‘g’liga turmushga
chiqdim-a?” deb so‘lib borayotgan bolasiga qarab ko‘z yoshlarini tiya
olmayotgan mushtipar ona…
Kuniga ming
azobda 40 000 sumlik dori topib kelib ham farzandining yuzlaridan uning
xastaligini arita olmayotgan, o‘shanda jur’atli bo‘lib “Tog’amni qiziga
uylanmayman” deya olmabman deya ich etini yeyayotgan ota…
Salgina ovqat
yesa, non tishlasa qorni shishib hansirab qolayotgan,umrining so‘nggi
soniyalari yuzlarida zohir bo‘lgan farzandiga qarab ado bo‘layotgan ota-onalar…
O‘ylayman men
ikki xafta shuncha mehr qo‘yib ulgurganim
bu qizaloqning holi yurak bag’rimni o‘rtayabdiku, ota-onalarining ahvollarini
yoritishga mening qalamim ojiz…
Tashxis:
Mukovitsidoz.
Sabab: Ota-onasi
qarindosh.
Bu kasallikning
7 ta asosiy tipi bo‘lib, kasallik juda og’ir kechadi. Uglevodlar almashinuvi
faoliyatining buzilishi bilan bog’liq kasallik bu. Har qaysi TIPIning oxiri o‘lim
bilan yakunladi. Statistik ma’lumotlar va ilmiy izlanishlar natijasiga ko‘ra maksimal yashash vaqti 20 yosh.
Bu kasallikka
asosan qarindoshlar orasidagi nikoh sabab bo‘ladi.
Har doim
aytganman, va yana takror aytaman naslingiz haqida qayg’urishingizning birinchi
qadami genetic jihatdan uzoq bo‘lgan insonlar bilan turmush qurishingizdir. Shu
gapni qayerda aytmay xoh ijtimoiy tarmoqlar, xoh auditoriya bo‘lsin bir xil
tipda savol beriladi. “Nima siz Payg’ambarimiz s.a.v ga qarshi chiqmoqchimisiz,
ular qizlarini amakilarini o‘g’illariga turmushga berganlarku”. Eng jaxlimni chiqaradigan joyi, ular men
dinimdagi pozitsiyamni bila turib, agar sahih ma’lumotlar keltirilsa har qanday
bahsda “men yengildim” deya olishimni bilib shunday savol beradilar. Boisi,
hali hech ko‘rmadim dini musulmon bo‘lmagan shifokorga yuqoridagi savol bilan
murojaat etilganini.
Avvalo shuni
bilingki, hozir ham, bundan oldin ham bundan keyinham Payg’ambarimiz s.a.v
hazratlarining nasllaridek toza nasl bo‘lmagan, bo‘lmaydi ham. Toza nasldan
toza nasl kelib chiqadi. Tenglashishga urinmang. Bundan tashqari, Payg’ambarimiz
s.a.v davrlarida genetic modifikatsiyaga olib keluvchi mutagenlar hozirgi
vaqtdachalik bo‘lmagan. Hozirgi texnika, ekologik buzilishlar u davrda bo‘lmagan.
Hozir mutagenlar sabab turli irsiy kasalliklar yuzaga chiqmoqda. Qarindoshlar
orasida nikoh tuzilganda esa yashirinib yotgan
(geterozigot holatdagi ) xastalikka mutagen ta’sir etadi va kasallik
avlodda o‘zini nomoyon qiladi.
Endi qarang,
bizga dinimiz nimani buyuradi: Muhammad s.a.v ummatlarini ko‘paytirishni.
Shunday emasmi? Biz Muhammad s.a.v ummatlarini sog’lom, ilmli qilib
tarbiyalashimiz kerak emasmi? Buning uchun biz naslimiz haqida qayg’urishimiz,
bo‘lish ehtimoli yuqori xastaliklarni oldini olishimiz kerak emasmi?
Keyin, men sizga
Payg’ambarim s.a.v xato qilganlar demayabman, demayman ham. Buni mani tilimdan
eshitishga ishtiyoqmand bo‘lmang. Va, azizim, bilingki, Payg’ambarimiz s.a.v
qilgan hech bir ish Allohning iznisiz bo‘lmagan, hech bir ishlari behikmat bo‘lmagan,
hamma amallarida Allohning xohishi bo‘lgan. Sizda shunday xabar bormi?!
Va yana, hatto
oddiy amallarida sunnatga amal qilmaydiganlar, dinimni pesh qilib manga shu
savolni bermang. Tilimdan kofir qilishga urinmang iltimos. Bu o‘zingiz uchun foyda
bo‘lmaydi.
Odamlar, bolalarni
faqat urushlar qurbon qilmaydi! Ularni kasallik ham nobud qiladi va qilmoqda.
Har kimni sog’lom
nasl bilan rizqlantirsin.
