"Оппоқ саҳифа тўлади. Яна тўлади. Дардлардан бағри қора бўлади. Ёзганларимни биров ўқимайди. Уни фақат мен ўқийман. Уни фақат олов ўқийди.
Яна ўйлайман,
яна ёзаман,
яна ёқаман.
Яна эслайман.
яна ёзаман,
яна ёқаман.
Якунсиз жараён. Мантиқсиз жараён. Мақсадсиз жараён. Ёзганимни биров кўрмайди. Ёзганимни биров билмайди. Бир мен биламан. Бир Худо билади..."

Худо билсин, бир  Худо   билсин...  

Ундан не сўраб дуолар  қилганимиз  фақат Унгагина аён.

Инжа сўзларимизнинг ватани  эрка   қалбимиз   бўлсин... Есинин  тили билан айтганда шундай яшаш керакки, одамлар "гунг" экан деб  ўйлашсин. 

 Фақат  мослашишлар натижасида, масъулиятлар хисобига программалаштирилган Роботга айланиб  қолган вақтимизда айбни жамиятдан, одамлардан эмас,   ўз - ўзимиздан - фақат  қон хайдаш вазифасини бажариб  қолаётган Юрагимиздан излайлик.

Мен  ўзим босган  қадамларни хис  қилиб яшашни истаганим учун айтишим керак бўлмаган  гапни айтдим кеча. Тўгри хозир афсусдаман. Аммо, эртага, фасллар алмашиб, ортга  қараганимда афсусланмаслик учун қўлимдан  келганини  қилганимни англашни хохлайман. 

"Шафқатсизга ҳамма нарса бор,
Раҳмдилнинг насиби
– Алам.
Энди менга нима ҳам даркор,
Ачинайин энди кимга ҳам?

Раҳмим келар дайди ит кўрсам,
Раҳмим келар ўзимга бироз.
Кўнгил мени қадам-бақадам
Майхонага келтиргани рост.

Эй шайтонлар, кулманг бировга,
Шу ватанга бегонами биз?
Ё сиз шимни қўйиб гаровга,
Бир шиша май олмаганмисиз?

Деразадан қарайман бир дам,
Рўпарамда ёлғизоёқ йўл.
У ҳам мендек кимсасиз,
Пурғам,
Кўз ёшига ғарқ бўлгандек ҳўл.

Ана, ўйнаб юрар болакай,
Тош ирғитса, ўшанга хурсанд.
Унда ҳам бор ташвиш, ҳарқалай,
Тинмай бурун ковлаш билан банд.

Бу ишингни ташлама, бола,
Чуқурроқ сол бурнингга бармоқ.
Ўйнаб, зинҳор шу кир қўл билан
Ўз қалбингни кавлама бироқ.

Ўйлаб кўрсам, мен ҳам боламан,
Кўчаларда тентираб бу кун
– Тиқин пўкак териб оламан
Қалб оғзини беркитмоқ учун." (Сергей Есенин).

Айтадиган сўнг сўзим:  Йўқотганингизда афсусланмайсизми?! 

22.03.2014.

Faqat onajonim kulib tursa bas…

Mayliga qalbimda armon ko’karsin
Roziman har ko’yga solsa bu qismat
Mayli ko’zlarimdan kulgu yo’qolsin
Faqat onajonim kulib tursa bas..

Ranjimayman tuyg’ularim toptab ketsalar
O’ksimayman dunyoyimni qoplasa zulmat
Orzularim armon bo’lgan lahzalar
Faqat onajonim kulib tursa bas…

Shodligin qizg’onsa bu hasis dunyo
Gar olam ko’p ko’rsa quvonchlarini
Ishonganim sarob bo’lsa, bo’lsa bir ro’yo
Faqat onaginam kulib tursa bas…

To’pori yoshligim bo’lsa ham o’tmish
Ajinlar qoplasa guldek yuzimni
Shunda ham yuragim bir so’zni demish
Maning onajonim kulib tursa bas…

Do’stim deganlarim ko’rsatsa jafo
Qadrdon joyimda topmasam qadr
Ming yillik kutganim qilmasa vafo
Faqat onaginam kulib tursa bas…
Kuchliman hattoki so’nsa quyoshim
Mening munisginam omon bo’lsa bas
Barcha sinovlarga yetar bardoshim
Faqat onaginam kulib tursa bas…

Dilnavoz Berdiyeva Toshkan qizi...

Qaysidir kinoda “men jinniman” deydiyu…

O'zimga tushunmayman, manga futbol ko'rib muxlislik qilib nima zarur a?! Faqat vaqt yo'qotganim qolyabdi..

Mana mani hozir judayam ko‘p ish kutayotgan: Buffer tayyorlashim , domlamga sovg’a olib kelishim, maqolamni Kim.texnologiya Institutiga olib borishim, IELTS writing task 1 uchun essay yozishim, parafrazalar yodlashim, diplomimni adabiyotlar sharhini tugatishim kerak bo’lgan ayni lahzada men Vadim Abramov va Lokomotiv haqida o‘ylab o‘tiribman… 

Vadim Abramov, Menga haqiqiy MTJimiz qanchalik yaxshi o‘ynay olishini isbotlay olgan odam…

Vadim Abramov MTJimizdan G‘alaba kutishni o‘rgatgan odam… Yodimda 2011-yilda Ispaniyada edim, MTJimizni qaysidir(hozir eslolmadim, umuman eslashga harakat qilgim kelmayabdi) g‘alabasidan keyin KampNau bo‘ylab madhiyamizni aytganimiz yodimda..

Har o‘yindan oldin G‘alabaga umiddan ham ko‘proq ishonch bo‘lardi… Hozir esa… Yo‘q hozir haqida eslagim, gapirgim yo‘q.

Bugun Abramov boshchiligida Lokomotiv futbol klubi o‘ynaydi…

Aslida chin dildan Nasafga muxlislik qilaman va shunday bo‘lib qolajak. Ro‘ziqul Berdiyevni O‘zbekistonning eng jonkuyar, eng yaxshi murabbiylardan biriligini doim e’tirof etaman…

Lekin negadir, Abramov Lokomativga murabbiylik qilishidan xafa bo‘lib ketyabman. Bu Futbol rashkimikin?! Balki , endi Lokomativni yomon ko‘ra olmasligimdan xafa bo‘lib ketyotgandurman.

 Nahotki bugun Lokomativga muxlislik qilsam?! Nahotki?!

Ha, Millat Komandasi yomon ko‘rilmaydi, lekin darajalarga bo‘lib yaxshi ko‘rsa bo‘ladi… Man uchun Oliy ligada eng Sevimli Klubim Nasafligicha qolaveradi. 2-o‘rinda Xalq Jamoasi – Paxtakor, va agar Abramov Lokomativni boshqarishda davom etsala 3-o‘rinda Lokomativni yaxshi ko‘raman.

Lekin ich ichimdan negadir Abramov Paxtakorni boshqarishlarini xohlaganim rost…

Yaxshi ko‘rishimni eng oxirgi o‘rinida esa Bunyodkor o‘z o‘rnini hech qaysi klubga bo‘shatib bermoqchi emas. Bunyodkor futbol klubini yomon ko‘raman deya olmayman, har ne bo‘lsayam millat jamoasida. Lekin yaxshi ko‘raman deyish uchun nimadir, KIMdir halal beradida…

Shularni yozarkanman, dilimdan bir gap o‘tdi “Men Baribiram Nasafni chimpion bo‘lishini istayveraman”.

Mayli, nima bo‘lsa bo‘ldi endi… Shu bugun Lokomotivga muxlislik qilaman. Abramov uchun.

Lokomotiv jamoasi bugun rizqingiz G‘alaba  bo‘lsin.

Men Abramovchiman…

Эҳтимол,

Сўзлардан афзалдир сукут,

Эҳтимол, аслида, жим турмоқ фойда..

Yo quiero escribir sobre algunas cosas … Que? No lo se, pero yo necesita escribir. 

Vida es muy corta que incluso no tenemos tiempo para vivir.  Alhamdulillah, he conseguido mejores tiempos que no cambio nada.

Cada vez que yo digo "Alhamdulillah para todos".  Porque Allah me da TODAS las buenas cosas.

Tengo los momentos más difíciles, pero esta vez también me dijo que "Alhamdulillah".

Para mí, el mejor momento cuando yo hablado con mi Allah. Este  tiempo es muchisima major, muy bueno, muy bonito ... yo nunca cambio este momentos con otras cosas. Ooo, ¿cómo? Yo no puedo describir.  Alhamdulillah, yo tengo son palabras de Allah.

Ultimas dias,  estoy sufriendo… Por que? No lo se! estoy pensando, pensando…

Tengo que no pensar…

Ultimas dias, estoy cambiado…

Pero, tengo que decir nada...

Tengo que dejar…

 Necesito no escribe le…

pero .. pero ...

tengo que no escribe , incluso “Buenos noches” , por que, le no sabes que yo…

yo lo se, Yo No puedo hacer nada…

Yo Solo puedo esperar.

O‘ziga tavakkal…

En la vida hay que vivir de realidades y no de ilusiones.