Thursday, 15 January 2015

Haydalish kuyi yoxud Musiqasini topolmayotgan MTJ...

       Ichimga dunyolar sig`mayapti. Men o`zimga o`zim dedim, futboldan kechdim. MTJimizni o’yini hech qachon qayta ko’rmayman. Keyin yig`lagim keldi. O`zimni ovutdim, birinchisimasuuu. Eng kuchli mag’lubiyatga Qatarni 5:1 ga yutganimizda uchraganmizku, g’olib mag’lub bo’lgandik o’shanda. Hozirgi holat o’shandan durust, har holda umid borku deya o’z o’zimga o’zimcha dalda berdim. Ammooo qachongacha?! Tomog`im qurshadi. Suv ichgim keldi. Asta sovuq suv jumragini buradim.  Sovuq suv ketipti. Sekin gaz plita ustida turgan  suv qaynatadigan idishni oldim. Unda iliq suv bor ekan. MTJmizni shu ilimsiq suvga o`xshatdim undan na choy damlab chanqoq qondira olasan va na  muzdek suvni ichganing kabi ichingdagi tashnalik qonadi. Gap bitta mag’lubiyatda emas, odamlar. Shunchaki, keyingi safar, keyingi safar yutamiz deb o’zimni aldashdan charchadim. Xuddi keyingi safar aslo bo’lmaydigandek. Xuddi, manam buvamga o’xshab MTJimizni JCHlarda ishtirokini ko’rmay o’lib ketadigandek.

        Devorda osiqliq soatga qarayman. o`n ikki.  Nima soat millari to`xtab qolganmi. Sira yurgani bilinmaydi. Nimadir qilib vaqt o`tkazishim kerak bo`lmasa vaqt oralig`idagi vaqtda o`zligimni yo`qotaman. Kundaligimni qo`lga olaman.  Qachondir yozilganu ammo hattoki o`zim ham o`qimagan yozuvlar ustida ko`z yugirtiraman. Nimadir qo`shmoqchi bo`laman.  Birinchi kallamga kelgan yozuvni yozaman: Hali hammasi yaxshi bo’ladi, hali muvaffaqqiyatlar oldinda. Hali Jahon chimpionatiga chiqamiz. Biz shuncha mablag‘, shuncha kuch sarflanayotgan VATANIMIZ O’G’LONLARI hali ko’p narsalarga erishadi. Ularga , MTJmizga ishonamiz. Kundalikni yopaman ikki yuzlamachilik qilib yozgan gaplarimdan uyalaman. O`sha yozilgan varoqni yirtib tashlash uchun qaytib kundalikni ochaman. Unda oldin ham yirtib olingan varoqni ko`rib shashtimdan qaytaman. Nima bo`lganda ham bu umid, nim, yolg’on umid . Hamma yolg`onlarni yulib tashlasam unda bor yo`g`i muqova qoladi.
                   Doim jaxlim chiqqanda yaxshi xaloskorim bo`lgan kitoblar saqlanadigan javon oldiga boraman. Bir odatim bor istalgan kitobni olib xoxlagan betini ochaman. Unda qanday so`z uchrasa tushkin holatdan manashu so`z orqali chiqib ketishga harakat qilaman. ,,O`tgan kunlar,, romanini bu gal qo`limga olaman. Asta varoqlamayman. Ko`zim shu jumlaga tushadi: ,, Menga haydalish kuyini chalib bering… ,,
                   Buni qarang Hatto Otabek ham o`ziga kerakli kuyni bilgan. Haydalish kuyi…  MTJmizdagilar ham o’zlariga loyiq kuyni topvolishsa qanday yaxshi bo’lardi. Ammo biz muxlislar o’zimizga munosib kuyni bilib bo’ldik. Alam kuyi, mag’lubiyat kuyi, toshoynalarning sharaq sharug‘i. Balki umuman olganda bu kuymasdir noilojlikdan bo`g`izdan chiqqan yoqimsiz xirgoyidir.
                 Hayolimga quyidagi misralar quyilib kela boshladi:
“Nomus uchun nomni emas, ruhni o’stir
Og’ir kunda yovdan qochgan yovga do’stdir
Yurt chorlasa suvlarni kech, o’tlarga kir
Fidoyilar kerak bizga , fidoyilar.”

Siz nima deysiz bilmadimu, ammo men Odil Axmedov, Vitaliy Denesov, Jeparov, Nesterov, Kapadzelarni Jahon Chimpionatiga borishga arziydigan futbolchilar orasida ko’rganman doim. Ammo 4 yildan keyin…
Hay, mayli u boshqa masala, man tushunmayman shekilli futbolni. Darvoqe, tarkib borasida... Kim bilsin balki ukamga o’xshagani uchun  Sardor Rashidovni asosiy tarkibda tushishini xohlagandirman. Kim bilsin balki Jamshid Iskandarov termamizga nimadir qilib bera oladi degan fikrim sabab uni o’yinni birinchi daqiqalaridanoq ko’raman deb o’ylagandurman. Jasur Xasanovni ham ilk daqiqalardanoq kutgandurman.
Yutqizish alamli emas, agar futbolchilarimizni ko’zida o’t ko’rsak, oxirgi daqiqalargacha yonib o’ynaganini, ishtiyoq bilan olg'a intilganini his qila olsak, bunday mag'lubiyatlarni ko'tarish qiyin emas, O'zimizni "Futbolchilarimiz jon jaxdi bilan harakat qilishdi yutishga" deb ovuntirsak bo'lardida har holda.. Yo’q men ulardan domangir emasman, xafsalasiz o’ynaganliklari sababini o’zimcha mushoxada qilib ko’raman. Muhit deb qo’yaman o’zimga o’zim. Hayolan, MTJmiz murabbiyi o’rniga o’zimni qo’yib ko’raman. Haliyam Murabbiyimiz KUCHLI odam ekan. Men bu kabi mag’lubiyatlarni ko’tara olmasdim. Abiturientlar tayyorlardim. Har yili abiturientlarimni 80-90 foizi kirardi, ammo bu yil 7 ta o’quvchimdan 3 tasi o’qishga kira olmadi. Ularni bilmadimkuya, ammo men 10 kun yig’ladim, o’zimni aybdor deb bildim kira olmaganliklarida. Mayli, taqdirda deb o’zimni yupatdim. Lekin boshqa abiturient tayyorlay olmadim. Bu ulkan mas’uliyat, shaxs oldidagi, shaxsning bir yili, umri oldidagi mas’uliyat ekanligini birdan anglab qolganim bunga sababdir ehtimol. Yaxshi qildim. Har qanday odam o’z o’rnini yaxshi bilishi kerak.  Obro’yi borida ketgan yaxshida menimcha xuddi Puyoldek. Puyol qancha kuchli o’yinchi edi, lekin klubni tark etdi, u yana o’ynashi mumkin edi, lekin xohlamadi futbol, muxlislar  uni uloqtirib, chetlashtirib tashlashini. Chunki baribir yo o’zi ketardi, yoki 2-3 yilda Barca’da obrusizlana boshlardi. Kuch, yosh chegaralangan xohlaymizmi yo’qmi.  Yaxshi qildi. Mana qarang, uni sog’inamiz, “shu joyda Puyol bo’lganda gol bo’lmasdi” deb o’ylaymiz. TV’larda ko’rinsa, Puyol molodes, rahmat senga deb qo’yamiz, o’yinlarini sog’inamiz. Bezmaymiz. Xullasda.
 Baribir,MTJni o’yinini boshqa ko’rmayman deb yana ko’raveraman… Jabr, jabr muxlislarga jabr.
“Yurt chorlasa suvlarni kech, o’tlarga kir
Fidoyilar kerak bizga , fidoyilar.”

14-yanvar.
Osiyo Kubogi 2015.
Xitoy -Uzbekistan:
2        :   1

No comments:

Post a Comment