Ichimga
dunyolar sig`mayapti. Men o`zimga o`zim
dedim, futboldan kechdim. MTJimizni o’yini hech qachon qayta ko’rmayman. Keyin
yig`lagim keldi. O`zimni ovutdim, birinchisimasuuu. Eng kuchli mag’lubiyatga Qatarni
5:1 ga yutganimizda uchraganmizku, g’olib mag’lub bo’lgandik o’shanda. Hozirgi
holat o’shandan durust, har holda umid borku deya o’z o’zimga o’zimcha dalda
berdim. Ammooo qachongacha?! Tomog`im qurshadi. Suv ichgim keldi. Asta sovuq
suv jumragini buradim. Sovuq suv
ketipti. Sekin gaz plita ustida turgan
suv qaynatadigan idishni oldim. Unda iliq suv bor ekan. MTJmizni shu
ilimsiq suvga o`xshatdim undan na choy damlab chanqoq qondira olasan va na muzdek suvni ichganing kabi ichingdagi
tashnalik qonadi. Gap bitta mag’lubiyatda emas, odamlar. Shunchaki, keyingi
safar, keyingi safar yutamiz deb o’zimni aldashdan charchadim. Xuddi keyingi
safar aslo bo’lmaydigandek. Xuddi, manam buvamga o’xshab MTJimizni JCHlarda
ishtirokini ko’rmay o’lib ketadigandek.
Devorda osiqliq soatga qarayman. o`n
ikki. Nima soat millari to`xtab qolganmi. Sira yurgani bilinmaydi. Nimadir qilib vaqt o`tkazishim
kerak bo`lmasa vaqt oralig`idagi vaqtda o`zligimni yo`qotaman. Kundaligimni
qo`lga olaman. Qachondir yozilganu ammo
hattoki o`zim ham o`qimagan yozuvlar ustida ko`z yugirtiraman. Nimadir
qo`shmoqchi bo`laman. Birinchi kallamga
kelgan yozuvni yozaman: Hali hammasi yaxshi bo’ladi, hali muvaffaqqiyatlar
oldinda. Hali Jahon chimpionatiga chiqamiz. Biz shuncha mablag‘, shuncha kuch
sarflanayotgan VATANIMIZ O’G’LONLARI hali ko’p narsalarga erishadi. Ularga ,
MTJmizga ishonamiz. Kundalikni yopaman ikki yuzlamachilik qilib yozgan
gaplarimdan uyalaman. O`sha yozilgan varoqni yirtib tashlash uchun qaytib
kundalikni ochaman. Unda oldin ham yirtib olingan varoqni ko`rib shashtimdan
qaytaman. Nima bo`lganda ham bu umid, nim, yolg’on umid . Hamma yolg`onlarni
yulib tashlasam unda bor yo`g`i muqova qoladi.
Doim jaxlim chiqqanda yaxshi xaloskorim
bo`lgan kitoblar saqlanadigan javon oldiga boraman. Bir odatim bor istalgan
kitobni olib xoxlagan betini ochaman. Unda qanday so`z uchrasa tushkin holatdan
manashu so`z orqali chiqib ketishga harakat qilaman. ,,O`tgan kunlar,, romanini
bu gal qo`limga olaman. Asta varoqlamayman. Ko`zim shu jumlaga tushadi: ,,
Menga haydalish kuyini chalib bering… ,,
Buni qarang Hatto Otabek ham
o`ziga kerakli kuyni bilgan. Haydalish kuyi…
MTJmizdagilar ham o’zlariga loyiq kuyni topvolishsa qanday yaxshi bo’lardi.
Ammo biz muxlislar o’zimizga munosib kuyni bilib bo’ldik. Alam kuyi, mag’lubiyat
kuyi, toshoynalarning sharaq sharug‘i. Balki umuman olganda bu kuymasdir
noilojlikdan bo`g`izdan chiqqan yoqimsiz xirgoyidir.
Hayolimga quyidagi misralar quyilib kela boshladi:
“Nomus uchun nomni emas,
ruhni o’stir
Og’ir kunda yovdan
qochgan yovga do’stdir
Yurt chorlasa suvlarni
kech, o’tlarga kir
Fidoyilar kerak bizga ,
fidoyilar.”
Siz nima deysiz
bilmadimu, ammo men Odil Axmedov, Vitaliy Denesov, Jeparov, Nesterov,
Kapadzelarni Jahon Chimpionatiga borishga arziydigan futbolchilar orasida ko’rganman
doim. Ammo 4 yildan keyin…
Hay, mayli u boshqa
masala, man tushunmayman shekilli futbolni. Darvoqe, tarkib borasida... Kim bilsin balki ukamga o’xshagani
uchun Sardor Rashidovni asosiy tarkibda
tushishini xohlagandirman. Kim bilsin balki Jamshid Iskandarov termamizga
nimadir qilib bera oladi degan fikrim sabab uni o’yinni birinchi
daqiqalaridanoq ko’raman deb o’ylagandurman. Jasur Xasanovni ham ilk
daqiqalardanoq kutgandurman.
Yutqizish alamli emas,
agar futbolchilarimizni ko’zida o’t ko’rsak, oxirgi daqiqalargacha yonib o’ynaganini, ishtiyoq bilan olg'a intilganini his qila olsak, bunday mag'lubiyatlarni ko'tarish qiyin emas, O'zimizni "Futbolchilarimiz jon jaxdi bilan harakat qilishdi yutishga" deb ovuntirsak bo'lardida har holda.. Yo’q men ulardan domangir emasman, xafsalasiz o’ynaganliklari
sababini o’zimcha mushoxada qilib ko’raman. Muhit deb qo’yaman o’zimga o’zim. Hayolan,
MTJmiz murabbiyi o’rniga o’zimni qo’yib ko’raman. Haliyam Murabbiyimiz KUCHLI
odam ekan. Men bu kabi mag’lubiyatlarni ko’tara olmasdim. Abiturientlar
tayyorlardim. Har yili abiturientlarimni 80-90 foizi kirardi, ammo bu yil 7 ta
o’quvchimdan 3 tasi o’qishga kira olmadi. Ularni bilmadimkuya, ammo men 10 kun
yig’ladim, o’zimni aybdor deb bildim kira olmaganliklarida. Mayli, taqdirda deb
o’zimni yupatdim. Lekin boshqa abiturient tayyorlay olmadim. Bu ulkan mas’uliyat,
shaxs oldidagi, shaxsning bir yili, umri oldidagi mas’uliyat ekanligini birdan
anglab qolganim bunga sababdir ehtimol. Yaxshi qildim. Har qanday odam o’z o’rnini
yaxshi bilishi kerak. Obro’yi borida
ketgan yaxshida menimcha xuddi Puyoldek. Puyol qancha kuchli o’yinchi edi,
lekin klubni tark etdi, u yana o’ynashi mumkin edi, lekin xohlamadi futbol,
muxlislar uni uloqtirib, chetlashtirib
tashlashini. Chunki baribir yo o’zi ketardi, yoki 2-3 yilda Barca’da
obrusizlana boshlardi. Kuch, yosh chegaralangan xohlaymizmi yo’qmi. Yaxshi qildi. Mana qarang, uni sog’inamiz, “shu
joyda Puyol bo’lganda gol bo’lmasdi” deb o’ylaymiz. TV’larda ko’rinsa, Puyol
molodes, rahmat senga deb qo’yamiz, o’yinlarini sog’inamiz. Bezmaymiz.
Xullasda.
Baribir,MTJni o’yinini boshqa ko’rmayman deb yana
ko’raveraman… Jabr, jabr muxlislarga jabr.
“Yurt chorlasa suvlarni
kech, o’tlarga kir
Fidoyilar kerak bizga ,
fidoyilar.”
14-yanvar.
Osiyo Kubogi 2015.
Xitoy -Uzbekistan:
2 : 1
2 : 1
No comments:
Post a Comment