Friday, 27 June 2014

Muhabbat "iliq suv" ichishga arziydi!




O’ylab ko’rsam  ko’p blogpostlarimni “bugun” deb boshlagan ekanman. Chindan ham Bu yer kundalik bo’lgandan keyin, ertaga deb boshlashdan ko’ra bugun deb boshlash osonroq…Xullas bugun..

Bugun kun Juma edi. Ertaladan Labaratoriyaga borishim kerak edi, lekin Jahon Chimpionatini ko’rib tongda ko’zim ilingani bois , kech uyg’onib qoldim. Uyg’ondimu anglaganim “kech qolaman”… Tezda ishlarimni qilib,yo’lga otlandim. Metroda kamida 1 soatda borishimni bilib, taksida ketishga qaror qildim. Taksi to’xtatdim, aytgan narximga “xop, o’tiring qizim” deb javob berdilar taksichi… Va mashinaga o’tirishim bilan, mashina oynasini tepaga qaratib qo’ydilar. Birinchi negaligini anglamadim. Keyin birdan angladim: nigohlari menga tushib ketmasligi, begona qizga qaramaslik uchun hayo  qilib oynani boshqa yoqqa qaratib qo’ygandilar. Bilasizmi, mana shu lahzada erkak kishining hayosi ayollarning hayosidanda go’zal bo’lishini his qildim. Ichimda duolar qildim…  Ba’zan  taksichilarning behayolarcha gapirishi, tikilishi, gapga tutishi kabi holatlarni asabimni buzishiga duch kelganman.. ammo bunday hayoni birinchi marta ko’rishim, birinchi marta hayoni boshqadan o’rganishim. Hayoli odamlar eng ko’p yaxshi ko’rishga arziydi… Hayo insonni qadr qimmatini oshiradi… Hayoli odamlarni Quyoshga talpingan, yorug’likka intilgan odamlar sifatida ko’raman…Yaxshiyam yaxshilar, yaxshi odamlar bor. Yaxshiliklar nasib qilsin doimo yaxshilarga…
Labaratoriyadan endi chiqarkanman, ukam kelganliklarini  aytdilar , ukam bilan birga Kardiologiya markaziga pochchamni ko’rgani bordik. O’zi shifo bersin…
Keyin ukam Qashqadaryoga ketishlarini aytdilar. Men Universitetga ketdim. Universitetdan chiqib opam(tog’amni qizlariniki)ga bordim. Sog’ingandim.
Uyga kelsam, ukam ertaga ro’zaligini bilganidan MEN UCHUN iftorlik va saharlik uchun men yaxshi ko’rgan narsalarni olib kelib qo’yibdilar… Yo Xudoyim shunday yaxshi insonni mani ukam qilib yaratganing uchun behisob shukrlar bo’lsin…
*********
Bugun opam aytib bergan bir hikoyacha meni judayam ta’sirlantirdi. Sizgada ilindim.
Bir boy odam qizini cho’ponga beribdi. Cho’pon bilan qiz ko’ngil qo’yishgan ekanda. Bir kuni jazirama issiqda qizning ota onalari qizini ko’rgani kelibdi. Qiz ota onalarini uyga kiritibdi. Mehmon qilibdi. Muzdek suvlar tutqizibdiyu o’zi negadir shunday muzdek suvlar turganda “yoqimsiz bo’lgan” iliq suv ichayotgan ekan. Otasi:
-         Qizim . nega ilimiliq suv ichyabsan , chanqog’ing qonmaydiku ; debdi .
Shunda qizi:
-         Otajon, shunday issiqda turmush o’rtog’im dalada meni boqish uchunmuzdek suvga zor bo’lib ishlab  yurganini his qilib men qanday holatda nafsim uchun muzdek suv ichayin, Mehr "iliq suv" ichishga arziydi...deb javob beribdi…
Muhabbat bu inoyat… Muhabbat bu nusrat…

Mohi Ramazon muborak...

No comments:

Post a Comment